In de strook van Singaraja naar Grokgak in het noorden van Bali worden druiven verbouwd voor de wijnbouw. Ook in de directe omgeving van de villa kun je de druiven aan dikke trossen zien hangen. Oogsten van 4x per jaar zijn normaal. Er is voldoende water en de zon is ook ruim voorhanden. Ook de bodem leent zich goed voor rijke oogsten, maar toch; wijngaarden worden sawa’s, de rijstvelden van Indonesië.  Dat komt zo, De boeren krijgen te weinig roepia’s voor hun oogst. De bemesting is te duur, de bestrijdingsmiddelen te kostbaar en de verbouw te intensief aan arbeidskrachten en dat ondanks 4 oogsten per jaar en de hoge prijzen die voor een flesje wijn worden betaald. Maar zie het als in Nederland met de benzine prijzen.  De hoge prijs is goed voor de belastingen en slecht voor de portemonnee. Zo ook in Bali met de wijn.  Veel boeren gaan dus weer over op rijstbouw. Ook goed voor 3 á 4 oogsten en beter voor de knip. Wat het gaat betekenen voor de prijs van een flesje Hatton Bali wijn is nog onbekend maar het goed om in Nederland maar een flesje open te trekken, voordeliger dan op Bali, dat is zeker.