In Indonesië hebben leger en politie veel aanzien. Alleen deze agent heeft dat aanzien een tijdje moeten missen en dat is afzien. Deze agent van cement vertoonde wat scheurtjes op zijn blazoen maar inmiddels is hij gerenoveerd en is de plakgulp vervangen. Juist voor Bedugul regelt hij stilzwijgend dag en nacht het verkeer.

Een baan bij de politie of het leger levert veel inkomsten op. Niet alleen komt er maandelijks een vast bedrag binnen maar zelfs ook pensioen als de pensioenleeftijd van 56 bereikt is. 56 ja geen 65,

De levensverwachting van de manlijke bevolking is in Indonesië 68 jaar gemiddeld. Omgerekend; 12 jaar pensioen en in Nederland is dat weinig anders. Met 65 jaar met pensioen en 78 jaar heeft een man in 2011 gemiddeld te leven. Een jaartje langer pensioen is de eenvoudige rekensom

Of dat pensioen waardevast, crisisbestendig of demolutie vrij is weten we niet. Wel dat er nooit vacatures zijn die moeilijk invulbaar zijn. Om bij de politie te komen en het zelfde geldt voor het leger moet je betalen.

Je betaalt aan een vriendje van een vriendje die je introduceert bij een vriend. Alleen hogere kasten komen in aanmerking want dat is de eerste protectie hindernis. De inkoopsom zo hebben we ons laten vertellen is per dienst afhankelijk maar 20 tot 30 miljoen roepia ben je aan investering toch wel kwijt. Dat is 10 jaarsalarissen. We spreken dus van een lange termijn investering. 30 miljoen is € 2.500,–

De gewone baantjes leveren zo’n 70.-€ per maand op. Een aardige beloning dus en met een pensioen schijnt de zon dus extra levenslang in Indonesië.

Bruin op straat

Veel blauw op straat zoals de politiek dat wil in Nederland is er niet, dat komt niet alleen door de kleur want een agent is in het bruin geüniformeerd maar ook door het takenpakket wat toch wat anders is. Een agent zit achter een bureau want de bureaucratie wordt driftig in stand gehouden. Er is echter een uitzondering. De ochtend dienst.

Op ieder kruispunt vanaf 7 uur staan agenten. Met onduidelijke wuif- en wapperbewegingen wordt het verkeer geregeld en ook de tienduizenden schoolkinderen worden veilig naar de overkant van de straat gewimpeld. Om 8 uur wordt weer het veilig onderkomen van het bureau opgezocht.

Klaar-overs zijn het voor een uur per dag. Wel duur betaalde veiligheid, maar goed Indonesiërs zijn gek op kinderen en alles heeft zijn prijs.